CCC in de Tweede wereldoorlog
1940-1945

Het CCC bestaat bijna 100 jaar. In de Tweede wereldoorlog hadden ze alleen het voorste gedeelte van het gebouw. De meeste
docenten waren mannen , want vrouwen l
mochten niet werken als ze getrouwd waren. Er was één lerares op het CCC. Op het CCC was ook een scheikundeleraar die Hitler geweldig vond. Hij vond Hitler zo geweldig dat hij in uniform naar school kwam, maar eigenlijk mag je als docent niet laten weten wat je van de politiek vindt. Dit was meneer Werther. Meneer Werther was de populairste leraar. De kinderen van de school wisten niet goed wat ze moesten, want leraar godsdienst waarschuwde de kinderen voor Hitler en meneer Werther was er juist voor. Er was ook een docent Frans dat was een bijzondere leraar. Dit was meneer Van Rossum. Meneer van Rossum had in de Eerste wereldoorlog ook Duitsland geholpen. Hij was gevlucht voor de doodstraf. Dus was een foute leraar en kwam op het CCC werken. Meneer van Rossum was fan van Mussolini de leider van Italië. En kwam ook in uniform naar school. Dus het CCC had twee foute leraren. De godsdienstleraar had al een vermoede dat er oorlog kwam. Aangezien Hitler net de president was geworden. Toen brak er oorlog uit. De leerlingen ze zouden die dag op schoolreisje gaan maar dat kon niet meer om dat de IJssel brug was ingestort. Dat vonden ze het in het begin het ergste. De godsdienstleraar maakte stiekem krantjes voor het verzet met een stencilmachine. En dan zorgde hij ervoor dat meneer Werther en leraar Frans, want anders zouden zij hem verraden. En dan zou hij opgepakt worden. De leerlingen vonden het altijd leuk om Duitse mensen te pesten. Er voeren vaak Duitse schepen langs en dan zongen de leerlingen rare liedjes. Daar kreeg de directeur een hele boze brief van. De directeur heeft een toespraak gehouden tegen de kinderen. Daarbij waren alle docenten aanwezig dus ook docent Frans en scheikunde. 7 docenten waren het er niet mee eens en liepen boos weg. Omdat de leerlingen het eens waren met de 7 docenten gingen ze heel hard het Wilhelmus zingen. Die 7 docenten zijn allemaal opgepakt. Andere docenten gingen naar Engeland om Nederland te bevrijden. Andere docenten gingen het verzet in. Zo verdwenen er steeds meer docenten. Er kwamen invaldocenten en de kinderen zagen dat als een spelletje en probeerden ze weg te pesten. Veel mannen moesten onderduiken en kwamen er dus veel meer vrouwen op school. Op begeven moment kwam er een invaldocent die de favoriete docent werd, maar is uiteindelijk overleden aan een ziekte. De leerlingen zagen ook joden voor hun school voorbij lopen want dicht bij hun school was een joden opstapplaats. De Duitsers konden elk moment binnenvallen. Als de leraren het vermoeden hadden dat de Duitsers kwamen gaven ze alle jongens vrij, als de Duitsers de jongens te pakken kregen moesten ze in Duitsland helpen met werken in een fabriek. Ze kwamen ook om te kijken of er kinderen in het verzet zaten en gooiden dan de tas op de kop om te kijken of er iets in zat. Er zaten dus kinderen in het verzet en wouden niet dat ze betrapt werden. Dus maakte ze verstopplekken in hun boeken. De scheikundeleraar spijbelde soms om toespraken te houden. uiteindelijk zijn meneer Werther en meneer van Rossum. De Duitsers hadden grondstoffen nodig om wapens te maken en dus gingen ze bij de scholen kijken. De conciërge die in het verzet zat haalde alle metalen dingen weg. En plaatsten na de oorlog alles terug. Meneer Werther is na de oorlog opgepakt en in een concentratiekamp geplaatst. toen was de oorlog voorbij en vonden de kinderen het aan de ene kant fijn maar aan de andere kant ook jammer
want ze hadden nu geen avontuur meer.

Bron: Jolanda Bosch